Αρχαία Καμίνια Τήξης Μεταλλεύματος στην Πουνταζέζα

Οι περισσότεροι γνωρίζουν την παραλία Πούνταζέζα για τα ολοκάθαρα νερά της και το ομολογουμένως πανέμορφο τοπίο. Ωστόσο αγνοούν ότι πρόκειται για ένα αρχαίο οικισμό που εκτείνεται στην πεδινή έκταση, (όπου η κατασκήνωση) και συνεχίζεται στην ακτή και μέσα στην θάλασσα, όπου όταν έχει γαλήνη διακρίνονται καλοκτισμένα κτίρια.

Δίπλα λοιπόν από τη γνωστή παραλία ο επισκέπτης μπορεί να διακρίνει τα αρχαία ερείπια από καμίνια τήξεως μεταλλεύματος . Όπως είναι γνωστό στην αρχαιότητα γίνονταν στην περιοχή εντατική εκμετάλλευση του πλούσιου σε μόλυβδο και ασήμι μεταλλεύματος της περιοχής. Τα αρχαία μεταλλεία, οι εγκαταστάσεις εμπλουτισμού του μεταλλεύματος («πλυντήρια») και οι κάμινοι (καμίνια) για τη μεταλλουργική κατεργασία του εμπλουτίσματος γαληνίτη αποτέλεσαν τη βαριά βιομηχανία, στην οποία στηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό η οικονομία της Αθηναϊκής Πολιτείας.

Γενικά στη Λαυρεωτική ο αριθμός των καμινιών δεν είναι μεγάλος σε σχέση με τις άλλες σχετικές εγκαταστάσεις όπως είναι τα πλυντήρια εμπλουτισμού μεταλλευμάτων. Τα καμίνια είναι μακρόστενα κτίσματα σε παράταξη σαν μικρά διαμερίσματα. Ανήκουν στον 4^ο π.Χ αιώνα και ανασκάφηκαν μαζί με άλλες εγκαταστάσεις το 1972 από τη Β’ Εφορία Προϊστορικών Αρχαιοτήτων με τη συμβολή του Καθηγητή του ΕΜΠ κου Κωνσταντίνου Κονοφάγου.

Ο Κονοφάγος που εργάστηκε στη Γαλλική Εταιρεία που εκμεταλλεύονταν τα μεταλλεία του Λαυρίου το χρονικό διάστημα 1937 - 1955, ως μηχανικός και ως αρχιμηχανικός παραγωγής, προσπάθησε μέσα από τα ερείπια των αρχαίων εγκαταστάσεων που υπάρχουν στην περιοχή να ανακαλύψει και να αναπλάσει τα τεχνικά επιτεύγματα των αρχαίων.

Το αρχαίο Λαύριο σήμερα αποτελεί , σύμφωνα με τους ειδικούς, ένα τεράστιο υπαίθριο τεχνολογικό Μουσείο που όπως αναφέρουν πολλοί ξένοι μελετητές, δεν υπάρχει στον κόσμο τέτοια οργανωμένη (παραγωγικά ) περιοχή σε τόσο παλαιές ιστορικές περιόδους .