 |
| ..γενική άποψη της οδού Σοφοκλέους |
Η Σοφοκλέους είναι στους περισσότερους γνωστή από την εκεί
παρουσία, μέχρι και πριν λίγα χρόνια, του Χρηματιστηρίου Αθηνών. Ο 600 μέτρα
δρόμος (από τη Σταδίου μέχρι την Πειραιώς) είναι διάσπαρτος από ετερόκλητες
εικόνες όπου μπορεί να μπερδέψουν τον επισκέπτη και να τον βυθίσουν σε σκέψεις
για το τι ακριβώς είναι αυτό που βλέπει αλλά και για το εάν είναι ευπρόσδεκτος
σ’ αυτή την γωνιά της πόλης
Σήμερα η Σοφοκλέους αποτελεί ένα πολυφυλετικό γκέτο με
μετανάστες , νόμιμους και μη, από την Ασία και τη Αφρική. Ένας δρόμος όπου το παρεμπόριο και η
παραβατικότητα είναι εμφανής σε κάθε βήμα. Περίεργες δοσοληψίες , πώληση
κλεμμένων ηλεκτρονικών συσκευών, αυτοσχέδια μαγαζιά σε πάγκους στα πεζοδρόμια. Ένα ανθρώπινο μελίσσι κατακλύζει καθημερινά το πεζοδρόμιο έξω από το κτήριο της Ελευθέρας Αποστολικής Εκκλησίας της
Πεντηκοστής (Σοφοκλέους 52) με ανθρώπους οι οποίοι στέκονται όρθιοι και
παζαρεύουν , τόσο μεταξύ τους όσο και με τους περαστικούς, προϊόντα αμφιβόλου
προελεύσεως και νομιμότητας . Ελάχιστοι πλέον είναι οι παλιοί Έλληνες
μαγαζάτορες και οι Έλληνες κάτοικοι.
 |
| ...κατάστημα του...πεζοδρομίου |
Εντύπωση προκαλεί το πλήθος των καταστημάτων με εμπορεύματα
από την Κίνα . Είναι τόσο έντονη η παρουσία τους όπου θα τολμούσα να πω ότι αποτελεί
την China Τown της Αθήνας. Μάλιστα οι κινεζικές αποθήκες, και η τεράστια ζήτησή τους, δημιουργούν και το
παράδοξο των αστρονομικών ενοικίων σε μια υποβαθμισμένη περιοχή. Επίσης πολλά
είναι τα μαγαζιά με αραβικές πινακίδες που πουλάνε ότι μπορεί να φανταστεί
κανείς. Κρεοπωλεία ειδικά για
μουσουλμάνους , εξαρτήματα κινητών ενώ δεν λείπουν και τα καταστήματα ενδυμάτων
με τις μαντίλες και τα σχετικά ρούχα που είθισται να φορούν οι μουσουλμάνοι.
Στο νούμερο 47 συναντάμε την Στοά Παππού-Δημητρακόπουλου όπου
φιλοξενεί διάφορα καταστήματα. Η συγκεκριμένη Στοά, σαν να είναι βγαλμένη από
την Αθήνα μιας άλλης εποχής ,υπήρξε ο ναός του Τύπου στο παρελθόν ενώ στον Μεσοπόλεμο αποτέλεσε το επίκεντρο του
εμπορίου ναρκωτικών . Λίγο πιο πέρα, στην Πλατεία Θεάτρου παίζονται
καθημερινά πολλά δράματα, με πολλούς
πρωταγωνιστές. Ναρκομανείς , μετανάστες, παιδιά , γυναίκες .Εδώ θα Βρεις πορνεία, ναρκωτικά κλεμμένα κινητά, tablets , φορητούς υπολογιστές. Η
αστυνόμευση βέβαια ανύπαρκτη (τουλάχιστον φανερά). Το κέντρο υποδοχής αστέγων του
Δήμου Αθηναίων που στεγάζεται στη
συμβολή των οδών Σοφοκλέους και Πειραιώς και το συσσίτιο που καθημερινά μοιράζεται
εντείνει τα προβλήματά , προσελκύοντας
ακόμα περισσότερους άστεγους, χρήστες ναρκωτικών και μετανάστες από άλλες
περιοχές.
 |
| ...China Town |
Τα στενά εκατέρωθεν της Σοφοκλέους δεν θυμίζουν σε καμία
περίπτωση ότι βρίσκεσαι στην Αθήνα αλλά μάλλον σε κάποια φτωχογειτονιά κάποιας
αραβικής μεγαλούπολης . Αυτοσχέδιοι τόποι λατρείας , απροσδιορίστου είδους
καταστήματα, κατοικίες , βρόμικοι δρόμοι , εστιατόρια με τοπικές συνταγές από τις πατρίδες των μεταναστών.
Ελάχιστοι Αθηναίοι θα περάσουν από εκεί αν δεν έχουν συγκεκριμένη δουλειά ενώ
όπως με ενημέρωσε επαγγελματίας ο οποίος χρόνια τώρα διατηρεί επιχείρηση στην
οδό Γερανίου «αν μας πάρει το βράδυ στη δουλειά προτιμούμε να κοιμηθούμε στο
γραφείο παρά να διακινδυνεύσουμε να φύγουμε».
 |
| .....Στοά Παππού - Δημητρακόπουλου |
Παρά όμως τα όσα
προαναφέρθηκαν η Σοφοκλέους ασκεί και μια παράξενη γοητεία. Δρόμος με έντονους συμβολισμούς και ένα από τα πιο
ζωντανά κύτταρα της πόλης διαχρονικά παρά το γεγονός της εγκατάλειψης της από τους
αρμοδίους και μη . Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί ότι η σημερινή Σοφοκλέους, όταν η Αθήνα σχεδιάζονταν
το 1834 από δύο νεαρούς
αρχιτέκτονες, τον Σταμάτη Κλεάνθη και τον Έντουαρντ Σάουμπερτ, προβλέπονταν να
αποτελεί μέρος ενός εκτεταμένου άλσους, τον «Κήπο του Λαού» (μεταξύ των
σημερινών οδών Λυκούργου, Σοφοκλέους, Αιόλου και Σωκράτους) ή προξενεί εντύπωση
το τετραώροφο διατηρητέο κτήριο της Εθνικής Τράπεζας στον αριθμό 6 όπου υπήρξε
το κεντρικό κατάστημα της Τράπεζας Ανατολής μέχρι που συγχωνεύτηκε το 1932 με
την Εθνική Τράπεζα, στην οποία περιήλθε και το κτίριο.
 |
| ...εντός Στοάς |
Τελικά η Σοφοκλέους είναι ένας ιδιότυπος δρόμος όπου με το φως της ημέρας αναμειγνύονται φυλές, γλώσσες,
μυρωδιές ενώ μόλις πέσει το βράδυ ερημώνει. Είναι η πίσω όψη της Αθήνας που
κάποιοι επιμελώς προσπαθούν να κρύψουν αλλά αυτή αντιστέκεται πεισματικά
θέλοντας το μερίδιο που ιστορικά της ανήκει από την πόλη των Αθηναίων.
 |
| ....στάση για φαγητό |
 |
Γαβριήλ Μιχαλάτος
Πολιτισμολόγος - Ιστορικός
Πηγές:
Προσωπική Έρευνα
Εφημερίδα Καθημερινή http://www.kathimerini.gr/
Εφημερίδα το ΒΗΜΑ https://www.tovima.gr
Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών
https://www.in2life.gr
