Ο Υμηττός ενώ θεωρούμε ότι είναι γνωστός, στην ουσία είναι τελείως άγνωστος. Έχω πάρει διαδρομές κατά καιρούς που με έβγαλαν σε απίστευτα μέρη. Έτσι και σήμερα παρέα με τον φίλο Αντώνη και τα παιδιά μας ξεκινήσαμε για άλλη μια περιπλάνηση στο βουνό.
Στη βορειοανατολική πλευρά του Υμηττού, πίσω απο τη μονή του Αγίου Ιωάννη Κυνηγού, βρίσκονται τα ορυχεία Φυρέ η Φιρε. Δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες για τα συγκεκριμένα ορυχεία. Πιθανώς εξήγαγαν κάρβουνο η μόλυβδο.
Φτάνοντας κοντά στο σημείο που βρίσκονται οι στοές το πρώτο που αντικρίζει ο επισκέπτης είναι τα χαλάσματα από τους οικισμους της εταιρίας εξόρυξης, καθώς και δεξαμενές-πλυντήρια όπου με τη χρήση του νερού καθάριζαν το υλικό από τα χώματα.
Σε κάποια σημεία κοιτάζοντας τα πηγάδια εξαερισμού που βρίσκονται σε διαφορά σημεία διαπιστώνεις ότι οι στοες είναι σε αρκετο βάθος.Εκτεινονται σε μήκος περίπου 70-80 μέτρων μεςα στη γη εκατέρωθεν της κεντρικής εισόδου.
Στο συγκεκριμένο ορυχείο δεν έχει κλίση το έδαφος. Ειδικά η κυρία οδεύση του μπορεί να έχει και μηδενική κλίση. Παρά τις διακλαδώσεις είναι δύσκολο να χαθεί κανείς ενώ προσοχή χρειάζεται καθώς σε καποια σημεία χρειάζεται να σκύψεις για να περάσεις.
Σε ορισμένα σημεία υπάρχουν μικροί σχηματισμοί σταλαχτιτών που ονομάζονται Δόντια Καρχαρία λόγω του σχήματος τους.
Η ποιότητα του αέρα είναι καλή ενώ χρειάζεται προσοχή καθώς τα τοιχώματα είναι σαθρά σε αντίθεση με τα σπήλαια που τα τοιχώματα -πετρώματα είναι συμπαγή ( αυτο σε περιπτωςη που είσαι τυχερός και γίνει σεισμος την ώρα που είσαι μέσα ). Αρνητική εντύπωση μας προκάλεσε η μεγάλη συγκέντρωση σκουπιδιών που ρίχνονται στο ορυχείο από τα φρεάτια εξαερισμού τα οποία είναι εμφανές ότι προέρχονται από την Μόνη που βρίσκεται εκεί κοντά καθώς βρίσκει κανείς ανάμεσα τους από κεριά μέχρι ....καντήλια. Καταπληκτική είναι η θέα από το σημείο που βρίσκεται η κεντρική είσοδος.
(Θα παρακαλούσα εάν κάποιος γνωρίζει για την ιστορία του ορυχείου και της εταιρίας εξωρυξης να με ενημερώσει....)