ΕΥΤΕΡΠΗ – Ένα κτήριο ορόσημο για την πόλη του Λαυρίου περιμένει καρτερικά να λάβει τη θέση που του αξίζει….

Στην είσοδο της πόλεως του Λαυρίου συναντά ο επισκέπτης μια συνοικία που φαντάζει να είναι βγαλμένη από μια άλλη εποχή. Μια εποχή όπου η εντατική εκμετάλλευση των αργυρομολυβδούχων μεταλλευμάτων ήταν πάνω από τις ζωές των εργατών οι οποίοι έβλεπαν τα όνειρά τους να σβήνουν στις υπόγειες στοές της Κάμάριζας και των γύρω περιοχών. Μιλάμε για τη συνοικία του παλιού Κυπριανού η οποία διατηρεί ακόμη και σήμερα την εικόνα που είχε στα τέλη του 19ου αιώνα (για το λόγο αυτό και έχει κηρυχθεί διατηρητέα). Στην συνοικία του Κυπριανού βρίσκεται ένα αρχιτεκτονικό διαμάντι η «Η Ευτέρπη», ένα νεοκλασικό κτήριο φορτωμένο με πολλές μνήμες και ιστορίες το οποίο στέκει σε πείσμα του καιρού και των ανθρώπων που το έχουν αφήσει στη μοίρα του.

Κτίσθηκε το 1893 από τη Γαλλική Εταιρεία Λαυρίου για να στεγάσει τη φιλαρμονική της Εταιρείας, την Ευτέρπη. Στο κτήριο αυτό πραγματοποιούνταν πολλές καλλιτεχνικές εκδηλώσεις των οποίων η φήμη ξεπερνούσε τα στενά όρια της πόλης . Όπως προαναφέρθηκε , η Λαυρεωτική ζωή εξουσιαζόταν από το βιομηχανικό τρόπο ζωής και η ζωή των εργατών ήταν σκληρή με τα εξαντλητικά ωράρια, έλλειψη αργιών και ανύπαρκτους μισθούς. Κάθε τι για 'κείνους είχε σημασία. Ένας χορός ήταν μέγα γεγονός κάτι που οι Νίκος Γκάστος -Μάνος Χατζηδάκις αποτύπωσαν μοναδικά στο τραγούδι "Στο Λαύριο γίνεται χορός".

Το κτήριο έχει επιφάνεια 340 τετραγωνικά και μπορεί να διακρίνει κανείς δύο διαφορετικούς όγκους . Την Αίθουσα με τη θεατρική Σκηνή αλλά και φουαγιέ. Η πρόσοψή του είναι οργανωμένη με παραστάδες, την οποία διατρέχουν τοιχόκρανα και ακροκέραμα, τα ανοίγματα των παραθύρων είναι συμμετρικά τοποθετημένα και πλαισιωμένα με γύψινες κορνίζες και ο άξονας της συμμετρίας τονίζεται με αέτωμα. Ότι έχει απομείνει από την τοιχογραφημένη οροφή ,αποτελεί από μόνη της ένα έργο τέχνης, φαντάζει καταδικασμένη .

Στην ίδια αίθουσα λειτουργούσε χοροδιδασκαλείο με Ιταλούς δασκάλους. Κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου το κτήριο επιτάχθηκε από τους κατακτητές.

Κηρύχθηκε ως έργο τέχνης το 1981 και ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο το 1995.

Ένα κτήριο ορόσημο της πόλης του Λαυρίου περιμένει καρτερικά να λάβει τη θέση που του αξίζει….